De titel van het boek van Robert Kan, een Joodse arts die als kind de Holocaust overleefde door bij mijn oma onder te duiken. Onvergelijkbaar natuurlijk, maar de titel kwam bij me op voor deze post. We reisden 27 uur van Rijswijk, Nederland, naar Embangweni, Malawi.
Stop 1: Nairobi, Kenya.
Stop 2: Lilongwe, Malawi.
Groene aders in een rood land. Opeens krijgen de kleuren van de Malawese vlag op de wingtips betekenis. Het is het einde van het droge seizoen in Malawi. Op de tweede foto is één van de eerste buien al zichtbaar..
In de verte rommelde het toen we onze eerste stap op het asfalt van de landingsbaan zetten. Ik voel me weer helemaal in Afrika als mijn dollarbiljet, waar ik een visum mee wil kopen, geweigerd wordt omdat er een vouw in zit.
The Warm Heart of Africa
Het is nu een week geleden dat we landden en we zijn warm ontvangen. Allereerst door Leon en Leonie die ons kwamen ophalen op de airport. Gelukkig kenden zij de (gaten in de) weg want de lucht was zwart van het onweer. Om 16h zagen we bijna geen hand meer voor ogen.
We komen terecht in een huis op het Loudon Mission Station in Embangweni: “Founded in 1902 by Rev. Donald Fraser. The station includes a church – in the original building, a hospital, 4 schools, a guesthouse, the headquarters of Loudon Presbytery (CCAP) as well as housing for many of the workers.”
In één van die huizen wonen we nu dus. Philip vindt het prachtig!
En wij ook. Ik wandel dagelijks langs dit monumentale huis dat Donald Fraser hier liet bouwen. Het is nog steeds het huis van de Reverend.
