Russell and other activist atheists believed that with the rejection of God we would enter an age of reason and intelligent humanism. But the “God hole” — the void left by the retreat of the church — has merely been filled by a jumble of irrational quasi-religious dogma. The result is a world where modern cults prey on the dislocated masses, offering them spurious reasons for being and action — mostly by engaging in virtue-signalling theatre on behalf of a victimised minority or our supposedly doomed planet. The line often attributed to G.K. Chesterton has turned into a prophecy: “When men choose not to believe in God, they do not thereafter believe in nothing, they then become capable of believing in anything.”
Ayaan Hirsi Ali
Hirsi Ali beschrijft in dit artikel waarom ze Christen werd, twintig jaar nadat ze de Islam afzwoer en zich atheïst noemde.
Ratio
Veel van wat ze schrijft is waar. En als deze ratio haar bij God brengt is dat mooi. Alle bronnen van kennis zullen leiden tot God wanneer ze eerlijk beluisterd worden, ook pure ratio. Maar net zomin als een rationeel lijstje voordelen een reden kan zijn om van een mens te houden, kan dit lijstje voldoende zijn om van God te houden. Of om Hem te leren kennen.
The God Shaped Void
Hirsi Ali noemt ‘the God hole’. Ze beschrijft dit als ‘the void left by the retreat of the church’. Dat is niet de betekenis waarvoor deze term oorspronkelijk gebruikt werd. The God shaped void is de leegte die ieder mens voelt, en die hij tevergeefs probeert te vullen met vanalles behalve God. Of het nu dingen als sex, drugs and rock&roll zijn, of een huwelijk, een gezin of carrière, niets van dit alles kan die leegte vullen, behalve God. Blaise Pascal was degene die het zo opschreef.
Qu’est-ce donc que nous crie cette avidité et cette impuissance sinon qu’il y a eu autrefois dans l’homme un véritable bonheur, dont il ne lui reste maintenant que la marque et la trace toute vide et qu’il essaye inutilement de remplir de tout ce qui l’environne, recherchant des choses absentes le secours qu’il n’obtient pas des présentes, mais qui en sont toutes incapables parce que ce gouffre infini ne peut être rempli que par un objet infini et immuable, c’est-à-dire que par Dieu même.
Blaise Pascal, Pensées, 425 (1623-1662)
Pascal werd niet ouder dan 39 jaar. Het inzicht en de wijsheid, die uit zijn opgetekende gedachten naar voren komen, zijn fascinerend.
De manier waarop Hirsi Ali ‘the God hole’ gebruikt doet denken aan de vrouw uit Johannes 4.
Jezus antwoordde: ‘Wie van het water uit deze put drinkt, krijgt weer dorst. Maar wie van het water drinkt dat Ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Dat water zal in hem als een fontein worden, waaruit eeuwig leven voortkomt.’ De vrouw zei: ‘Here, geef mij van dat water, dan zal ik nooit meer dorst krijgen en hier geen water meer hoeven putten.’
Johannes 4:13
Ze denkt te klein. Ze krijgt het eeuwige leven maar denkt aan haar alledaagse ergernissen bij het water halen. Aan de praktische voordeeltjes die een eeuwige dorstlesser met zich mee zou brengen.
Afgoden
Dit neemt niet weg dat wat Hirsi Ali schrijft waar is. Roepen dat God niet bestaat is nergens goed voor. Het is een lachwekkend dingetje van een paar miljoen mensen van de laatste decennia. De miljarden mensen die hebben bestaan wisten altijd dat God bestaat. Ook vandaag weten de meeste mensen op deze aarde dat God bestaat. Slechts een handvol ‘moderne mensen’ proberen het te ontkennen.
Roepen dat God niet bestaat is niet alleen nergens goed voor, het is ook nergens een alternatief voor. Zoals Bob Dylan zong: ‘You’re gonna have to serve somebody. Well, it may be the devil or it may be the Lord, But you’re gonna have to serve somebody.’ Als je roept dat god niet bestaat, moet je op zoek naar iets anders om te dienen. Om je heil bij te zoeken.
Dat is precies wat we zien gebeuren. Eerst was het ‘de wetenschap’ (modernisme), onszelf en elkaar (humanisme, communisme), toen het individu met ieder z’n eigen waarheid (postmodernisme) en nu maken de sekten, ideologiëen en religies weer opmars (wokisme, transgenderideologie, ‘Social Justice’).
Islam
En de Islam… Hirsi Ali weet waar ze het over heeft. En ze heeft gelijk als ze concludeert dat ‘niks’ geen alternatief is voor ‘iets’. De afgelopen 1300 jaren hebben we zowel een opmars van de Jihad gezien als een vlucht uit Islamitische landen. De acht kruistochten, die duizend jaar geleden vanuit Christelijke landen gemaakt werden, waren verdedigingsoorlogen tegen de honderden Jihad-oorlogen die sinds het jaar 700 gevoerd worden. De militaire aanwezigheid van de VN en de USA in het Midden Oosten en Noord Afrika zijn een halfzachte poging van dezelfde aard.
Tegelijk zien we massale migratie, vanuit Islamitische landen, naar van oorsprong Christelijke landen. Maar de vrede en stabiliteit die de migranten zoeken vinden ze niet meer. Van assimilatie is geen sprake omdat er niets meer is om zich aan te assimileren.
De Liefde
De mens wil het goede maar doet het kwade. In alle hierboven genoemde ‘goden’ zit wel wat goeds. De wetenschappelijke methode is een nuttig instrument gebleken om een deel van de werkelijkheid mee te onderzoeken. Het humanisme en communisme gaan uit van de goedheid van de mens en van concepten als ‘samenwerken’ en ‘delen’. De zogenaamde ‘Social Justice’ bewegingen vechten tegen (vermeende) discriminatie van minderheden omdat ze de wereld interpreteren in termen van macht en onderdrukking.
Voor al deze goede dingen geldt echter: Al streefde ik al deze goede zaken na, …
“… had ik de liefde niet, ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong of een schelle cimbaal.”
1 Korinthe 13:13
De Liefde, dat is God.
Zonder God zijn al deze dingen zonder waarde. Zonder de juiste intentie zijn alle handelingen even zinloos.
Ik bid Ayaan Hirsi Ali en alle mensen toe dat ze de Liefde mogen leren kennen.